Τελικά δεν πρέπει να τα πηγαίνω καλά με το συμβολισμό. Το βιβλίο το παράτησα μετά το τρίτο κεφάλαιο, δεν έβγαζα άκρη, κουράστηκα, πολλοί συμβολισμοί και κρυμμένα (πολύ καλά κρυμμένα) νοήματα. Μόνο το όνομα Νάνος Βαλαωρίτης με συγκρατεί για να μην εκφραστώ επιθετικά ή άδικα για αυτό το βιβλίο. Σίγουρα σε κάποιον κάτι θα πει, σίγουρα κάποιοι άλλοι ίσως το απολαύσουν ή έστω αγαπήσουν αλλά εγώ έχω χιλιάδες βιβλία αδιάβαστα ακόμη οπότε δεν υπάρχει χρόνος να καθυστερώ με αυτό. Έχετε υπ' όψιν πως έχετε να κάνετε με τον ποιητή Νάνο Βαλαωρίτη πριν ξεκίνησετε αυτό το βιβλίο. Κι αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό.